Yıldız Sarayı’ndan dünyadaki siyasi, askeri, ekonomik; endüstriyel gelişmeleri takip eden Padişah, günlük hayatında zaman zaman marangozlukla ilgilenmiştir. Küçük Mabeyn Dairesi’nin bitişiğine kendi kullanımına mahsus bir marangozhane inşa ettirmiştir. Bu marangozhaneden günümüze bazı marangozluk aletleri ulaşmıştır. Padişah’ın marangozluğuna dair birtakım bilgiler Şadiye Sultan ve Ayşe Sultan isimli kızlarının hatıratlarında yer almaktadır. Şadiye Osmanoğlu babasının çocukluğundan itibaren, marangozluğa ilgi duyduğunu, atölyesinin Yıldız Sarayı’ndaki Hususi Daire’nin yanında yer aldığını ve “geniş bir yeri, iş odası” şeklinde olduğunu yazmıştır. Devamında da burada çıkan yangını anlatmıştır. Diğer kızı Ayşe Osmanoğlu da atölyeden, tahminen 1899 yılında çıktığını söylediği bir yangını anlatırken bahsetmiştir.
Bu husustaki kaynaklardan biri de II. Meşrutiyet’in ilanından sonra Mabeyn Başkâtipliğine getirilen Halid Ziya’nın Saray ve Ötesi isimli eseridir. Yazar, taht değişikliğinin hemen sonrasında Yıldız Sarayı’nın durumunu tasvir ederken, Sultan II. Abdülhamid’in başlıca zevklerinden birinin marangozluk olduğunu, ustalarla birlikte “pek güzel dolaplar. çekmeceler imal ettiğini ifade etmiş, bu çalışmaları yürüttüğü mekândan ise Padişah’ın “hususi eğlence yerini teşkil eden marangozhane” olarak bahsetmiştir. Babası Yıldız Sarayı’nda marangoz olarak çalışmış Kemal Tahir de Bir Mülkiyet Kalesi isimi romanında, Padişahın Yıldız Sarayı Harem kısmında hususi marangozhanesi bulunduğuna değinmiştir.
Günümüzde Sultan II. Abdülhamid’in imal ettiği eserlerin hangileri olduğu kesin olarak bilinmemekle birlikte, arşiv kayıtlarından öğrendiğimize göre gül ağacından çekmeceli yazıhane ve maun dolap gibi eserler imal etmiştir.